Sæl öll enn og aftur!
Ég sit uppi í gluggakistu inni í stofu kommúnunnar á sunnudagseftirmiðdegi. Það er snjór úti og rok og íbúarnir fimm allir heima. Fjórir þeirra sitja inni í stofu að spjalla á meðan Seinfeld rúllar í sjónvarpinu. Heimspekingurinn, sem hefur séð alla þættina og nægir að heyra talið til að átta sig á gangi mála, situr inni í eldhúsi með sunnudagsmoggann þegar hann skyndilega hefur upp rausn sína og truflar þar með ómerkilegt hjal þeirra í stofunni.
Heimspekingurinn: Djöfulsins rugl er þetta!
Stjórnmálafræðingurinn: Hvað nú?
Heimspekingurinn: Eruð þið búnir að lesa þessa grein um Guðna Ágústsson í Morgunblaðinu?
Stjórnmálafræðingurinn og Raunvísindamaðurinn í kór fremur pirraðir: Já!
Guðfræðingurinn: Nei, hvað segir hann Guðni minn?
Heimspekingurinn lítur upp undrandi: Guðni þinn? Ertu ekki Sjálfstæðismaður?
Guðfræðingurinn lítur uppí loft hugsi: Jú svona að mestu en mér þykir ákaflega vænt um Guðna Ágústsson og í rauninni Framsóknarflokkinn að mestu. Þetta er fólk sem stendur fyrir gömul og góð íslensk gildi – sannkölluð íhaldsparadís. Þeir hafa stutt dyggilega við bakið á bændum og varið Þjóðkirkjuna gegn ágangi…
Raunvísindamaðurinn grípur inn í pirraður: Sem sagt varið hagsmuni minnihlutahópa?
Guðfræðingurinn reiður: 90% þjóðarinnar eru kristnir…
Raunvísindamaðurinn fer í sama ham: Þvílíkt kjaftæði. Samkvæmt rannsóknum sem…
Stjórnmálafræðingurinn: Æi, ætlið þið að fara að ræða þetta enn eina ferðina? Þetta er mjög einfalt. Framsóknarflokkurinn hefur nú í áratugi verið valdaflokkur, þ.e. reynir að viðhalda völdum og hefur ekkert fram að færa nema að verja hagsmuni fjölskyldna, vina og minnihlutahópa á borð við bændur sem kemur niður á almenningi. Þessi sleikjuskapur um kristin gildi er innantóm froða til að leita til nýrra kjósenda í þessari kreppu flokksins. Sannið til.
Guðfræðingurinn ósáttur: Já, það kemur í ljós…
Raunvísindamaðurinn reiður og ekki alveg tilbúinn að hætta: Já, þvílíkt samansafn af mannlegum úrhrökum! Sannkallaður fótasveppur á íslensku samfélagi, enda bara hálfvitar sem kjósa þennan flokk!
Georg hissa og smá sár: Ég kaus nú Framsóknarflokkinn í síðustu tveimur kosningum. Ég var niðri í bæ og þeir buðu mér pylsur, blöðrur og kók – svo að ég kaus þá.
(Hinir horfa á hann með fyrirlitningarsvip og þegja)
Guðfræðingurinn rífur þögnina: En hvað er Guðni að segja í þessu viðtali minn kæri?
Heimspekingurinn gengur með moggann inn í stofu og segir: Æi, hann er að væla undan stefnuleysi ríkisstjórnarinnar í mörgum málefnum, sem er reyndar hárrétt en er hann búinn að gleyma hvað Framsóknarflokkurinn gerði síðustu 12 árin þar á undan.
Guðfræðingurinn: Það var nú afar farsæl ríkisstjórn sem gerði margt gott.
Hinir fræðimennirnir í kór: Ertu ekki að grínast?!?
Guðfræðingurinn hlær: Jú, þetta var samansafn af hálfvitum en þægilegt fyrir Flokkinn að geta gert nánast hvað sem er án þess að Framsókn mótmælti.
Heimspekingurinn: Já fokk hvað þetta var orðið þreytt strax eftir innan við fjögur ár og þessi síðustu átta voru eins og eilífð að líða. Menn skítandi á sig hægri vinstri og mesta skömmin af mörgum að sjálfsögðu Íraksstríðið…
Stjórnmálafræðingurinn: Ekki einu sinni byrja á allri upptalningunni og hvað þá Íraksstríðinu.
Raunvísindamaðurinn: Já þetta eru siðblindar skepnur.
Georg: Ég heyrði reyndar frá vinkonu hennar mömmu að þetta samstarf hefði fengið svo mikið á Halldór Ásgrímsson að hann hafi þurft að fara í meðferð?
Hinir spenntir í kór: Ha? Getur það verið?
Georg ánægur með að geta loksins miðlað ,,upplýsingum”: Já, það var víst ástæðan fyrir því að hann hætti. Gamli góði Vogur.
Stjórnmálafræðingurinn: Já, það kæmi ekki á óvart. Munið þið ekki líka eftir viðtalinu við Árna Magnússon þar sem hann sagði að hann hefði verið í þvílíku rugli sem ungur maður…
Georg grípur inn í: Bíddu Árna Magnússon, voðalega kannast ég við það nafn.
(Heimspekingurinn verður skömmustulegur)
Georg verður skyndilega fyrir uppljómun og snýr sér að Heimspekingnum og bendir á hann: Já er það ekki gaurinn sem ég hitti þig einu sinni með?
Guðfræðingurinn, Stjórnmálafræðingurinn og Raunvísindamaðurinn spenntir og hissa: Ha? Hvar? hvenær?
Heimspekingurinn: Nei þú ert eitthvað að ruglast Georg?
Heimspekingurinn horfir á Georg með galopinn augun og reynir að þagga niður í honum en Georg nær því ekki.
Georg: Nei, manstu ég hitti ykkur fyrir framan… hérna fyrir framan…
Heimspekingurinn grípur inní pirraður: OK, OK stoppaðu.
Guðfræðingurinn, Stjórnmálafræðingurinn og Raunvísindamaðurinn: Nei, Georg haltu áfram! Komdu með söguna…
Heimspekingurinn grípur inn í niðurbrotinn og leiður í röddinni: Nei, ég skal þá segja hvað gerðist.
(Það hlakkar í hinum, en svo er dauðaþögn og drengirnir hlusta með hámarkseinbeitingu á Heimspekinginn)
Heimspekingurinn breytist í hinn persónuleikann… Listamanninn: Það var þannig að ég hafði verið að date-a eina yndislega fallega snót sem ég gat séð fyrir mér að yrði eiginkona mín. En eitt föstudags- eða laugardagskvöld kom ég svo að henni þar sem hún var að kyssa einhvern subbulega bronsaðan freyðivínsapa fyrir framan Óliver.
Ég varð svo miður mín að ég ákvað að sturta í mig áfengi og halda aumkunarverðri leið minni einn áfram út í óvissuna – mér fannst þetta vera mestu vonbrigði lífs míns og hugmyndir af ljóðum hrúguðust í huga mér á meðan að ég hélt áfram að hella í mig.
Ég var svo vakinn morguninn eftir þar sem ég lá á bekk búinn að æla á sjálfan mig og gangstéttina á milli Cafe Paris og Alþingishúsins. Þetta reynist vera Árni Magnússon þingmaður með kaffibolla og bauðst til þess að aðstoða mig, meðal annars með húsaskjóli og pening fyrir mat – hélt greinilega að ég væri á götunni… eehh áður en ég held áfram vil ég taka það fram að á þessum tímapunkti er ég ennþá blindfullur og hálf rænulaus OK.
(Þeir kinka kolli spenntir)
Heimspekingurinn aftur: Ég muldra eitthvað um hvort að hann geti skutlað mér heim og Árni samþykkir það, svo framarlega sem hann geti komið við á einum stað. Ég geng því með honum og fer inn í bílinn hans þar sem ég drepst aftur og vakna ekki fyrr en bíllinn er stöðvaður við hlið stórar byggingar og Árni biður mig að koma með sér inn. Ég átta mig alls ekki á því hvar við erum, enda upptekinn af því að halda jafnvægi og geri ráð fyrir að hann ætli að koma við á skrifstofunni sinni og treysti mér ekki einum í bílnum sínum.
Þegar ég kem svo inn renna á mig tvær grímur enda taka við okkur tvær konur í einhvers konar búningum og vísa okkur inn í sal. Þegar að hurðinni er upplokið átta ég mig á því að ég er kominn inn í kirkju og ekki hvaða kirkju sem er því þarna er einhver svaka gospelveisla í gangi og fólk talandi tungum, syngjandi og dansandi. Árni leiðir mig inn og vegna þess hversu ég var upptekinn af þessum fíflagangi í kirkjugestum að þá ranka ég ekki almennilega við mér fyrr en við erum komnir upp á altari eða einhvers konar svið. Skyndilega er komið aftan að mér, ég klæddur í hvítan kufl, vatnsgusu hellt yfir höfuðið á mér og presturinn tjáir mér og safnaðargestum að því beri að fagna að glötuð sál hafi nú verið endurheimt í gegnum skírn. Ég rýk þá auðvitað út enda gjörsamlega misboðið og Árni á eftir mér, það er þá sem að ég rekst á Georg fyrir framan kirkju Fíladelfíu safnaðarins.
(Georg hlæjandi og hinir gjörsamlega með kjálkann í jörðinni nánast í losti)
(löng þögn)
Raunvísindamaðurinn brjálaður: Þetta trúaða fólk hefur enga siðferðiskennd. Þvílíkir loddarar.
Guðfræðingurinn: Fíladelfía er ekki hluti af Þjóðkirkjunni enda myndi svona lagað aldrei viðgangast þar. En þetta er það sem mun gerast í auknum mæli ef við skiljum að ríki og…
Stjórnmálafræðingurinn grípur inn í enda hefur hann engan áhuga á að heyra trúboðann tala: Og hvað gerðir þú eiginlega?
Heimspekingurinn alvarlegur: Ég öskraði auðvitað í mínu annarlega ástandi á Árna hvað í andskotanum hann hafi verið að pæla að draga mig inn í kirkju og láta skíra mig og rauk svo með þessum hobbita burt (lítur á Georg reiður), sem lofaði að segja ekki frá þessu!
Georg hallar sér aftur í stólinn með spenntar greipar fyrir aftan hnakka og segir sjálfsánægður: Þessi saga var búinn að vera alltof lengi ofan í skúffu og of góð til að vera þar mikið lengur – ég var reyndar búinn að steingleyma henni.
Heimspekingurinn hættir að stara drápsaugnaráði á Georg og snýr sér að hinum: En ég fór svo reiður á mánudeginum og ræddi við Árna sem afsakaði sig í bak og fyrir og sagðist hafa haldið… eins og ég sagði fyrr… að ég væri útigangsmaður og að hann hafi aðeins viljað hjálpa mér enda hafi trúin bjargað honum á sínum tíma…
Raunvísindamaðurinn: Puff…
Heimspekingurinn heldur áfram: Hann kom svo með sáttartillögu sem ég gaf loforð um að svíkja ekki (lítur á Georg með geðveikis augnaráði, svo á hópinn allan og bendir á þá) og ég vil taka það skýrt fram að þessi saga yfirgefur ekki þennan fimm manna hóp. Ég á eitthvað á ykkur alla og ef að þessi saga fer út fyrir hópinn að þá dreg ég ykkur alla niður með mér í svaðið. Skilið?!?
Georg, Stjórnmálafræðingurinn og Guðfræðingurinn kinka kolli skömmustulegir en Raunvísindamaðurinn er hugsi og spyr svo glottandi: Bíddu, hvað hefur þú á mig?
Heimspekingurinn glottir á móti: Koma orðin ,,Rakel” og ,,Rakvél” einhverju af stað í höfðinu á þér?
Raunvísindamaðurinn roðnar: Já, við skulum halda þessari sögu innan hópsins.
Þeir horfa hvorn á annan og kinka kolli en halda svo áfram að horfa á Seinfeld á meðan snjónum kyngir niður fyrir framan stofugluggann. Þannig kveð ég ykkur í bili og vona að þið njótið einnig næstu sögu af strákunum okkar í kommúnunni. Mjá, Mjá, Mjá.